درود بر شما داریوش گرامی ، چه وجه اشتراکی! من نیز بهمین دلیل جنابعالی هیچ اظهار نظری نکردم و فقط کپی پیست نمودم نقل قول  اندیشمندان را چه مرد و چه زن ،اما نظرات  در خصوص رفتار و عملکرد انسانها متفاوته و در جهان بینی انسانها نهفته است ، بادا باد یخورده جرات بخود میدهم : ازدواج واقعه ایست که رافع یک محدودیت میشود برای ورود به   انواع محدودیتها ! ممنون که با عباراتی نظرات تونو مزین فرمودید

درود استاد ایرانی

ترجیح میدهم نظرم را در رابطه با این مقوله بیان نکنم که ممکن است عدم توانایی ام در انتقال مفاهیم و واژه ها ایجاد پارادُکس کرده و هزار و یک انگ از جانب دوستان سطحی خوان و سطحی نگر و سطحی کلام به این حقیر نواخته شود و ماجرایی نو بیاغازد که ابدا حوصله و اعصابش را ندارم . اما این چند سطر شعر گوشه نشین صفحه ی گران سنگ شماباشد.

ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ

آسان است برای من

که خیابان ها را تا کنم

و در چمدانی بگذارم که صدای باران را به جز تو کسی نشنود

آسان است به درخت انار بگویم انارش را خود به خانه ی من آورد

آسان است آفتاب را سه شبانه روز بی آب و دانه رها کنم

و روز ضعیف شده را ببینم که عصا زنان از آسمان خزر بالا می رود

آسان است یک چهچه  گنجشک را ببافم

و پیراهن  خوابت کنم

آسان است برای من که به شهاب نومید فرمان دهم که به نقطه ی اولش برگردد

برای من آسان است به نرمی  آبها سخن بگویم

و دل  صخره را بشکافم

آسان است ناممکن ها را ممکن شوم

و زمین در گوشم بگوید : " بس کن رفیق" 

اما

آسان نیست که معنی  مرگ را بدانم

وقتی تو به زندگی آری گفته ای ....